Hz. Muhammed (s.a.v)'i anlayarak ve ona hayranlık duyarak inanmıştır.

Şemsettin Günaltay anlatıyor.

Ben sözlerimi bitirince Gazi, Milli Şef İsmet İnönü'ye dönerek şöyle dedi:

"Muhammed'i bana, cezbeye tutulmuş, sönük bir derviş gibi tanıttırmak gayretine kapılan bu gibi cahil adamlar, O'nun yüksek şahsiyetini ve başarılarını asla kavrayamamışlardır. Anlatmaktan da çok uzak görünüyorlar. Cezbeye tutulmuş bir derviş, Uhud Muharebesi'nde ancak en büyük bir komutanın yapabileceği bir planı nasıl düşünür ve tatbik edebilir?.

Önündeki kâğıda Uhud Muharebesi'nin planını çizdi. Milli Şefe uzattı. Her iki tarafın kuvvet ve durumlarını, alınan tedbirleri, Peygamber'in savaştan önce ve sonraki kararlarını beni hayrette bırakan bir doğrulukla izah etti. Sonra İnönü'ye hitaben "O zaman orada siz komutan olsaydınız; bundan başka mı hareket ederdiniz?" diyerek alınan tedbirlerin isabetini ona da tasdik ettirdi.

Ben, on üç asır önce Medine çevresinde cereyan etmiş olan bir harbi bütün teferruatıyla canlandıran bu büyük komutanın belirttikleri sahneyi sanki seyreder gibi dalmıştım. Gazi, birden bire gözlerini bana dikerek şunları söyledi:

"Tarih, hakikatleri tahrif eden bir sanat değil, belirten bir ilim olmalıdır. 
Bu, küçük harpte bile askerî dehası kadar siyasi görüşleriyle de yükselen bir insanı, cezbeli bir derviş gibi tasvire yeltenen cahil serseriler, bizim tarih mesaimize katılamazlar. 
Muhammed, bu harp sonunda çevresindekilerin direnmelerini yenerek ve kendisinin yaralı olmasına bakmayarak, galip düşmanı takibe kalkışmamış olsaydı, bugün yeryüzünde Müslümanlık diye bir varlık görülemezdi!"[41]